Το Σάββατο 17 Μαίου 2025 στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, πραγματοποιήθηκε το 1ο συνέδριο του Φιλολογικού Oμίλου Ελλάδας, με θέμα τον δομημένο ρεαλισμό. Στην εκδήλωση έγινε και η βράβευση του ποιητή Γεώργιου Βέη για την σημαντική και πολύπλευρη προσφορά του στην ελληνική λογοτεχνία. Το πρόγραμμα χωρίστηκε σε τρία μέρη, στα οποία παρουσιάστηκαν Τεχνική και πραγματολογική Αναφορά στο δομημένο ρεαλισμό από την κ.Ειρήνη Κουτρουμπά, Πρακτική Ανάλυση εφαρμοσμένης τεχνοτροπίας από την κ. Μαρία Καραθανάση, Ο δομημένος Ρεαλισμός στην 7η Τέχνη – Η φράξια κινηματογραφιστών 2 Νοέμβρη με ομιλήτρια την κ.Κατερίνα Ευαγγέλου – Κίσσα, Φιλοσοφία και δομημένος ρεαλισμός από τον κ.Χρήστο Μιάμη και ομιλία του Νίκου Καψιάνη από το νατουραλισμό στο δομημένο ρεαλισμό και την προοπτική του μεταδομημένου ρεαλισμού. Παραθέτουμε, ως μικρό δείγμα της ποιότητας του επιστημονικού επιπέδου του συνεδρίου, αποσπάσματα που παραχωρήθηκαν στις Λογοδιαδρομές και ευχόμαστε στον Φιλολογικό Όμιλο και όλα τα μέλη του καλή και δημιουργική συνέχεια.
Χαιρετισμός Αντώνη Χαριστού
«…Ο δομημένος ρεαλισμός είναι η τεχνοτροπική προέκταση του νατουραλισμού στην απόπειρα να προσδώσουμε μορφή και εικόνα στις αιτίες που προηγούνται της κορύφωσης ενός γεγονότος, δίχως περιθώρια δεύτερης ερμηνείας από αυτή που κυρίαρχα ορίζει ο συγγραφέας ή ο ποιητής. Το γεγονός ο δημιουργός καλείται να ερευνήσει μέσα από αρχειακό υλικό, τα συμπεράσματα του οποίου οφείλει να τα μορφοποιήσει σε εικόνες τόσο απόλυτες, όσο και η στόχευση της κατασκευής του έργου καθ΄εαυτού. Η πρακτική εφαρμογή του δομημένου ρεαλισμού καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη διεργασία. Ο δημιουργός καλείται να απονεκρώσει συναισθήματα, μεταφυσικές ή υπερφυσικές γενικότητες, αφηρημένες αναφορές και να επεξεργαστεί με τρόπο καθαρά επιστημονικό τα λεκτικά σχήματα, τις αιτιάσεις των ίδιων των γεγονότων, να απομαγεύσει την πραγματικότητα από τεχνητά φτιασίδια και επιπόλαιες προσθήκες».
Από την ομιλία της Μαρίας Καραθανάση :
«…Ο νατουραλιστής συλλαμβάνει την εξωτερική πραγματικότητα, το αισθητό όχι μόνο με τη μορφή του αντικειμένου κι όχι ως αισθητή ανθρώπινη δραστηριότητα εντός του ιστορικού χρόνου, εμμένει δηλαδή στο πώς, ο δημιουργός του δομημένου ρεαλισμού εμμένει στο γιατί, με αφετηρίες την φιλοσοφική διάσταση (αναζήτηση αιτίων) και ιστορική διάσταση (χωροχρόνος). Η φιλοσοφική διάσταση απαιτεί επιστημονική μεθοδολογία, μελέτη, έρευνα, ενδελεχή σύγκριση δεδομένων στα πλαίσια των οικονομικών-πολιτικών, θεσμικών εκφάνσεων των πολιτιστικών – κοινωνικών μορφών. Η ιστορική διάσταση μορφοποιείται μέσω μιας βιωμένης εμπειρίας που έχει επίκεντρο ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο σχετίζεται με την κοινωνική βάση και όχι με την κοινωνική εξέλιξη και αλλαγή.Επομένως :
- Ο λογοτέχνης του δομημένου ρεαλισμού αναζητά το γιατί,
- Δεν καταγράφει απλά ένα ιστορικό γεγονός,
- Αποσυνθέτει τις αιτιώδεις σχέσεις που το προκάλεσαν,
- Το ανασυνθέτει και το αιτιολογεί
- Αποτυπώνοντας την κορύφωση της πράξης».