Στο σαλόνι, πάνω στο μεγάλο στρόγγυλο τραπέζι με την κόκκινη τσόχα, είχε τη φωτογραφία του, ανάμεσα σε άλλες. Μία μικρή κορνίζα με ένα σπασμένο τζάμι. Η φωτογραφία, όπως όλες, ασπρόμαυρη, και δίπλα της το καντηλάκι που καιρό ήταν σβηστό. Η εικόνα...

Στο σαλόνι, πάνω στο μεγάλο στρόγγυλο τραπέζι με την κόκκινη τσόχα, είχε τη φωτογραφία του, ανάμεσα σε άλλες. Μία μικρή κορνίζα με ένα σπασμένο τζάμι. Η φωτογραφία, όπως όλες, ασπρόμαυρη, και δίπλα της το καντηλάκι που καιρό ήταν σβηστό. Η εικόνα...
Οι κραυγές κόπασανακριβώς τη στιγμή που άγγιξε τα χείλη της το πανάκριβο Dior κόκκινο κραγιόν της. Άνοιξε την οθόνη.Έστρεψε την κάμερα στο κέντρο της μεγάλης σάλας.Κορμιά σφαγμένα, σπαθιά σπασμένα, ασπίδες ανάποδα σαν πιατέλεςμε κομμάτια πηλού,...
Ξεδιπλώνω τα πέπλα της Φαντασίας. Υπολογίζω μέτρα και διαστάσεις. Εκείνη, πίνει τον καφέ που της σέρβιρα και κοιτάζει με ανυπομονησία τα χέρια μου, όπως απλώνουν τα μακριά λευκά υφάσματα πάνω στον καναπέ του σαλονιού. Η μυρωδιά της κλεισούρας και...
Το βιβλίο του Κώστα Λίχνου προκαλεί αναγνωστικό ενδιαφέρον αρχικά από τον τίτλο του, που είναι ένας καθαρά ιατρικός όρος που οι περισσότεροι τον έχουν συνδέσει με ατυχήματα και όχι με τη λογοτεχνία. Όταν ο αναγνώστης συνειδητοποιεί ότι είναι μία...
Είναι κάπου δυο εβδομάδες τώρα, που αυτή η ρωγμή γύρω από το χαμόγελό μου έχει αρχίσει να βαθαίνει Δεν με ενοχλεί η όψη της, έχω σχεδόν συμφιλιωθεί μαζί της Απλά αναρωτιέμαι αν πρόλαβες να την προσέξεις την τελευταία μας φορά Αν πρόλαβες να...
Αγόρι μου, Σήμερα είναι Κυριακή. Έβαλα το καλό το κουστούμι. Το γαμπριάτικο. Μου κάνει ακόμα, φαντάσου. Έχω να το φορέσω ούτε εγώ θυμάμαι από πότε. Ή μάλλον θυμάμαι. Περπατάω κάθε Κυριακή ως το καφενείο. Μόνο αυτό μού ’μεινε. Ένα τραπέζι, ένας...
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ (κείμενα για την Αφαλάτωση) - Έναστρον 2018 Ένα κάδρο που περιβάλλει υπαινίσσεται την επίδειξη: κάτι που αξίζει να υμνηθεί ή να λοιδορηθεί, διότι φτιάχτηκε για να εκτεθεί. Έτσι η εικόνα που θα συμπυκνώσει το εν εξελίξει δρώμενο...
Γράφω, ναι γράφω για πολλούς και ποικίλους λόγους που δεν είναι ορατοί όταν κάποιος με βλέπει και δεν μπορεί να φανταστεί την παρόρμηση μου για δημιουργία. Είναι μια εσωτερική ανάγκη που συμπληρώνει την ύπαρξή μου. Ίσως επειδή καταλαγιάζει ο...
«Μόνο καλοκαίρια» (εκδόσεις Ελκυστής). Ένα κοινωνικό και ιστορικό μυθιστόρημα. Η υπόθεση εξελίσσεται σε τέσσερα καλοκαίρια του Μεσοπολέμου, μια χρονική περίοδο κατά την οποία όλη η Ευρώπη διασκεδάζει το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μόνο που η...
-Ι- Δεν αποσύρθηκα – εξόρισα το θόρυβο. Στην καρδιά του δάσους γύρεψα σιωπή, όχι για να ξεχάσω τον κόσμο, μα για να τον δω χωρίς το ψέμα του. -ΙΙ- Κατοίκησα σε ξύλινο άδειασμα, χτίζοντας μέρα με τη μέρα τη σκέψη μου. Όσα δεν χρειάζομαι με βαραίνουν...
Πρακτική Ανάλυση Εφαρμοσμένης Τεχνοτροπίας της Μαρίας Καραθανάση, Φιλολόγου-Ποιήτριας «Μια ποίηση που δεν κρατιέται γερά απ’ τον ρεαλισμό, δεν είναι ποίηση», έγραψε, εκεί γύρω στο 1978, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος. Ο Φιλολογικός Όμιλος Ελλάδος...
Βάζω Netflix.«Η Δίκη» του Welles σε ασπρόμαυρο,αλλά όχι σαν τα φίλτρα στο Insta -αυτά πονάνε τα μάτια και σε 24 ώρες χάνονται. Ο Κ. έχει θέμα.Ξυπνά και κάτι δεν πάει καλά.(Been there.) Τον ψάχνουν,αλλά κανείς δεν λέει το γιατί.Σαν το IT όταν...