«Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα, που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου.» Καθώς αντίκρισα το βλέμμα των ματιών σου κι άκουσα τον ήχο της νότας της ψυχής σου, μέσα απ’ τις ξακουστές πολύτιμες χορδές σου τ’ ατέλειωτου και υπέρλαμπρου λαιμού σου και τ’...

«Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα, που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου.» Καθώς αντίκρισα το βλέμμα των ματιών σου κι άκουσα τον ήχο της νότας της ψυχής σου, μέσα απ’ τις ξακουστές πολύτιμες χορδές σου τ’ ατέλειωτου και υπέρλαμπρου λαιμού σου και τ’...
Μέρος Α΄ Ήταν άνοιξη, και το σπουργίτι ξέχασε πως είναι πτηνό περαστικό. Ερωτεύτηκε την κερασιά. Όχι όταν άνθισε. Όταν άρχισε τα πέταλά της να μαδά. Ένιωσε πως εκεί, στην πτώση των πετάλων κάτι του έμοιαζε. «Αν ήσουν φτερό, θα σ’ έπαιρνα μαζί μου....
«Επόμενη στάση, Πειραιάς». Έφτασα. Κατεβαίνω από το τρένο και, πριν βγω από το παλιό κτίριο του Ηλεκτρικού Σταθμού, κοιτάζω ψηλά στο ρολόι κάτω από τη γυάλινη, θολωτή οροφή. Σε μισή ώρα θα συναντήσω τη Χριστίνα στην πλατεία Κοραή, μπροστά από το...
ΗΧΟΙ ΑΗΧΟΙ Ο ήχος του βιολιού φωνήεντα σκορπίζει, δύο α κι ένα ω φωνάζουν σ' αγαπώ. Η νύχτα αναστενάζει πώς να φροντίσει έναν έρωτα; Τα άστρα της σκορπίστηκαν, κρεμάστηκαν τα φωνήεντα σε κάτι όνειρα ξεχασμένα. Δυσκόλεψε ο κόσμος οι όρκοι...
Η επιστροφή στον τόπο που σου έδωσε δύναμη κάποτε να σταθείς στα πόδια σου είναι ευλογία και κατάρα μαζί. Ευλογία, γιατί η δύναμη παραμένει εκεί και θα την πάρεις φεύγοντας μαζί σου. Κατάρα, γιατί ο κίνδυνος να εγκλωβιστείς στα θέλγητρά του και να...
ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ Με λένε Αμφιτρίτη. Είμαι γυναίκα του βυθού. Στο κέλυφος μου καθρεφτίζεται το φεγγάρι. Το βράδυ αναδύομαι στα όνειρα ανδρών. Χθες το βράδυ ο Αχιλλέας είχε αναμμένο το κερί στο κομοδίνο του. Δίπλα του μια στοίβα βιβλία. Ο Αχιλλέας...
«Νιώθω την ένταση σιγά-σιγά να αυξάνεται μέσα μου, αρχίζει αυτό το υπόκωφο βουητό, ένας ήχος σαν καρδιοχτύπια τα οποία όσο περνάνε τα λεπτά αυξάνονται: πιο γρήγορα, πιο δυνατά» σκεφτόταν η Παλίρροια. Είχε έρθει ξανά εκείνη η ώρα της μέρας, όπου η...
Την Παρασκευή 11 Απριλίου 2025 στην αίθουσα Μανώλης Αναγνωστάκης του Δημαρχείου της Πεύκης, είχα τη χαρά να παρευρεθώ στην παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Γιάννη Καλπούζου Μεθυστής Στα χώματα της Κρήτης από τις εκδόσεις ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ. Πριν η...
Το βιβλίο του Κωνσταντίνου Λίχνου Ο βράχος του Σίσυφου από τις εκδόσεις ΓΡΑΦΗΜΑ έφτασε στα χέρια μου όταν επισκέφθηκα με την αγαπητή Ελένη Περρίκου την έκθεση βιβλίου στο Πεδίο του Άρεως τον Σεπτέμβρη του 2024 και από την πρώτη στιγμή μου έκαναν...
28 ΜΕΡΕΣ Με τη σελήνη συναντιέμαι την αυγή, Έχω στα χέρια μου Τις κίτρινες μέρες μου κι ό,τι κι αν φοράω, Είμαι γυμνός/ Αυτή ντυμένη ένα άμφιο χιονισμένο με μπλε άνεμο, Μυρίζει βιτριόλι κι υδροξείδιο του καλίου/ Αφού αναμετριόμαστε, όπως σβήνει η...
- Ι- ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Αδημονώ να με χωρέσει το πάρτι που μου τάξανε μικρή, το βλέμμα ενός σκύλου που βάφτισαν αγάπη. Υπάρχει μέσα μου μια αρμαθιά από τραύματα που ξεκλειδώνουν εποχές, μια άσπρη νύχτα που ξεθάβω. Ο χρόνος μου είναι κόμπος στο πουλόβερ...
Η Αγγελική Κουντουράκη γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και εργάζεται. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο πανεπιστήμιο Πειραιά και είναι φοιτήτρια στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Δημιουργικής γραφής του ΕΑΠ. Η πρώτη της ποιητική συλλογή εκδόθηκε τον Μάρτιο...
Με τη Νίκη είχα την τύχη να γνωριστώ στο πρόγραμμα δημιουργικής γραφής του ΕΑΠ και σύντομα εκτός από τις ικανότητές της στη γραφή, ξεχώρισα την ευγένεια και τη γλυκύτητα της παρουσίας της. Είναι ένας άνθρωπος αυθόρμητος, ειλικρινής, που...
Η βάρκα δεν χωρούσε πολλούς, ήταν φτιαγμένη για πιο λίγους. Παλεύοντας με τα θεριά της θάλασσας και τα στοιχειά της νύχτας κραυγές χαράς κι αλλαλαγμοί κι αγγέλων ψαλμωδίες όταν στης Λέσβου τις ακρογιαλιές τις χρυσαφιές και πλέριες δεθήκαν τα...
Ωχ το αφεντικό είπε να βάψω την ταμπέλα…πάλι τ΄αμάξια σύρριζα στη σκάλα…χτες τα πίναμε με τα παιδιά, πού να ΄ξερα τι με περιμένει! Ε φίλε με το ακριβό cabrio, δουλεύω εγώ! Πάλι μ΄έπιασε πόνος, αυτό το βάσανο στο πόδι δεν περνάει! Να΄χα ένα...